Nuldelijnszorg / voorliggend
Directe ondersteuning zonder verwijzing
Nuldelijnszorg is hulp en ondersteuning die je direct kunt krijgen, zonder verwijzing. Het is vaak bedoeld om problemen te voorkomen.
Voorbeelden: mantelzorg, vrijwilligers, welzijnsorganisaties, zelfhulpgroepen, consultatiebureaus, campagnes over gezond leven, vaccinaties en preventieve onderzoeken.
Nuldelijnszorg helpt om gezond te blijven en klachten vroeg te voorkomen
Eerstelijnszorg
Zorg waar je zelf naartoe kunt
Eerstelijnszorg zijn zorgverleners waar je zelf naartoe kunt met een klacht of hulpvraag. Je hebt hier geen verwijzing voor nodig.
Voorbeelden: huisarts, fysiotherapeut, tandarts, apotheker, verloskundige, maatschappelijk werker en wijkverpleegkundige.
Het doel is om je snel en goed te helpen. Als dat nodig is, verwijst de zorgverlener je door naar specialistische zorg (tweedelijnszorg).
Tweedelijnszorg
Specialistische zorg na verwijzing
Tweedelijnszorg is zorg die meer specialistisch is. Je kunt hier alleen terecht met een verwijzing, meestal van je huisarts of een andere zorgverlener uit de eerste lijn.
Voorbeelden van tweedelijnszorg zijn ziekenhuiszorg, geestelijke gezondheidszorg (GGZ) en gespecialiseerde jeugdzorg.
Tweedelijnszorg is bedoeld voor mensen met complexere of langdurige klachten, die meer kennis en behandeling nodig hebben dan in de eerste lijn mogelijk is
Derdelijnszorg
De meest specialistische zorg
Derdelijnszorg is de meest specialistische vorm van zorg. Deze zorg is bedoeld voor mensen met zeer complexe of zeldzame aandoeningen.
Bij derdelijnszorg word je behandeld door de meest ervaren en gespecialiseerde zorgverleners. Dit gebeurt vaak in academische ziekenhuizen, gespecialiseerde klinieken of centra met veel medische en verpleegkundige expertise.